庄暴见孟子

庄暴见孟子原文：

“归去来兮，田园将芜胡不归!”起二句无异对自己的当头棒喝，正表现人生之大彻大悟。在诗人的深层意识中，田园，是人类生命的根，自由生活的象征。田园将芜，意味着根的失落，自由的失落。归去来兮，是田园的召唤。也是诗人本性的召唤。“既自以心为形役，奚惆怅而独悲。”是说自己使心为身所驱役，既然自作自受，那又何必怅惘而独自悲戚呢。过去的让它过去就是了。诗人的人生态度是坚实的。“悟已往之不谏，知来者之可追。实(...)
公父文伯退朝，朝其母，其母方绩，文伯曰：“以歜之家而主犹绩，惧干季孙之怒也。其以歜为不能事主乎？”其母叹曰：“鲁其亡乎？使僮子备官而未之闻耶？居，吾语女。昔圣王之处民也，择瘠土而处之，劳其民而用之，故长王天下。夫民劳则思，思则善心生；逸则淫，淫则忘善；忘善则恶心生。沃土之民不材，淫也。瘠土之民，莫不向义，劳也。 　　是故天子大采朝日，与三公九卿，祖识地德，日中考政，与百官之政事。师尹惟旅牧相，宣序民事。少采夕月，与大史司载纠虔天刑。日入，监九御，使洁奉鐕郊之粢盛，而後即安。诸侯朝修天子之业命，昼考其国国职，夕省其典刑，夜儆百工，使无慆淫，而後即(...)
作者在诗中极言王子王孙在战乱中颠沛流离，遭受种种苦楚，既寄予了深深的同情，又含蓄地规劝统治者应居安思危，不可一味贪图享乐，致使子孙也无法遮顾，可悲可叹。全诗词色古泽，气魄宏大。前人评价这(...)
 《忆扬州》是一首怀人的作品，但标题却不明题怀人，而偏说怀地。诗人并不着力描写这座“绿扬城郭”的宜人风物，而是以离恨千端的绵绵情怀，追忆当日的别情。不写自己的殷切怀念，而写远人的别时音容，以往日远人的情重，衬出诗人自己情怀的不堪，这是深一层的写法。 前两句“萧娘脸薄难胜泪，桃叶眉尖易觉愁”，极写当日的别离景象。所谓“相见时难别亦难”，“萧娘”、“桃叶”均代指所思；“愁眉”、“泪眼”似是重复，而用一个“难”字和一个“易”字表达出来，不但不显得累赘，反而有反复留连、无限萦怀之感。当日的愁眉，当日的泪眼，以及当日的惨痛心情，都作成别离后无穷的思念。 后两句“天下三分明月夜，二分无赖是扬州”，在这思念殷切的时候，诗人唯觉一片惆怅，没有可以诉说的人，于是，抬头而见月，但此月偏偏又是当时扬州照人离别之月，更加助愁添恨。虽然时光冲淡了当日的凄苦，却割不断缠绵的思念。这种挣不断、解不开的心绪，本与明月无关，但它曾照过离人的泪眼，好比对人有情，而离别后偏偏照着愁人，又好像无动于衷，这便显得“可憎”。诗人在深夜抬头望月的时候，原本欲解脱这一段愁思，却想不到月光又来缠人，所以说“明月无赖”。“无赖”二字，原本有褒和贬的两重意义，这里因明月恼人，有抱怨的意思。但后世因为惊赏这种扬州明月的新奇形象，就离开了诗人原意，把它截下来只作为描写扬州夜月的传神警句来欣赏，这时的“无赖”二字又成为爱极的昵称了。这也是形象有时会大于作者构思的一例。 古人律体绝句的结尾处，有时用一种叫做“一笔荡开”的方法，往往会产生一种“寄意无穷”的效果。这首诗所不同的，是它不在第四句用，而在第三句时即已“荡开”。说愁眉，说泪眼，虽然作者余情未尽，而其他的事情已不必增添，于是忽然揽入一轮明月，以写无可奈何的情态，体现了构思的险谲。这两句看似将全诗截为两段，实际上则是欲断不断，题中用“忆”字，将全诗连贯起来，依然是“剪不断，理还乱”的“别是一般滋味”。本来月光普照，遍及人寰，并不偏宠扬州。而扬州的魅力，也不是仅在月色。诗为传神，有时似乎违反常理，却能深入事理骨髓。“三分”、“无赖”的奇幻设想，也有它的渊源与影响。《论语》中有“三分天下有其二以服事殷勤。”不过这是赞颂周文王的句子，没有半点诗意。谢灵运说：“天下才有一石，曹子建独占八斗，我得一斗，天下共分一斗。”而徐凝这首诗中的“三分之二”不但是诗意的，而且是新奇的。这些数目字，都不可以常理而论，而具有很强的艺术效果，致使后世之人对扬州的向往如醉如痴，“二分明月”成为扬州的代称。此后宋人苏轼的《水龙吟·和章质夫杨花》中“春色三分，二分尘土，一分流水”也不逊色。至于“月色无赖”，后世如王安石“春色恼人眠不得，月移花影上栏杆”中的“春色恼人”，即运用了同一手笔。 诗人把扬州明月写到了入神的地步，并用“无赖”之“明月”，把扬州装点出无限的风姿，与《忆扬州》的标题吻合无间，使人向往扬州的美好。这也许是诗人有意的安排，这种大胆的艺术构思所产生的效果，令人为之惊叹。 
多么威严多严明，王对卿士下命令。太祖庙堂召南仲，太师皇父在其中：“速速整顿我六军，备战习武任务重。布防警戒切莫松，救助南方惩元凶。”　　王诏尹氏传下令，告谕程伯休父依令行,士卒左右列成队，告诫全军申军令。沿那淮岸急行军，巡视徐国察隐情。诛其祸首安人民，三司就职工作勤。　　多么威严多伟大，神圣天子亲出征，从容镇定向前进。不快不慢按兵法，徐方慌张乱阵营。王师神威震徐方，雷霆万钧压头顶，徐方骚动大震惊。　　周王奋威用武力，如天动怒雷声起。前锋部队如猛虎，虎怒吼声震(...)
矫治的办法，路温舒作为封建时代的廷尉史官，只能(...)
好姻缘休到别离恨，只恐怕两下里魂牵梦引。我罗衫衤肯儿宽，你唐
公父文伯退朝，朝其母，其母方绩，文伯曰：“以歜之家而主犹绩，惧干季孙之怒也。其以歜为不能事主乎？”其母叹曰：“鲁其亡乎？使僮子备官而未之闻耶？居，吾语女。昔圣王之处民也，择瘠土而处之，劳其民而用之，故长王天下。夫民劳则思，思则善心生；逸则淫，淫则忘善；忘善则恶心生。沃土之民不材，淫也。瘠土之民，莫不向义，劳也。 　　是故天子大采朝日，与三公九卿，祖识地德，日中考政，与百官之政事。师尹惟旅牧相，宣序民事。少采夕月，与大史司载纠虔天刑。日入，监九御，使洁奉鐕郊之粢盛，而後即安。诸侯朝修天子之业命，昼考其国国职，夕省其典刑，夜儆百工，使无慆淫，而後即(...)

庄暴见孟子拼音解读：

“guī qù lái xī ，tián yuán jiāng wú hú bú guī !”qǐ èr jù wú yì duì zì jǐ de dāng tóu bàng hē ，zhèng biǎo xiàn rén shēng zhī dà chè dà wù 。zài shī rén de shēn céng yì shí zhōng ，tián yuán ，shì rén lèi shēng mìng de gēn ，zì yóu shēng huó de xiàng zhēng 。tián yuán jiāng wú ，yì wèi zhe gēn de shī luò ，zì yóu de shī luò 。guī qù lái xī ，shì tián yuán de zhào huàn 。yě shì shī rén běn xìng de zhào huàn 。“jì zì yǐ xīn wéi xíng yì ，xī chóu chàng ér dú bēi 。”shì shuō zì jǐ shǐ xīn wéi shēn suǒ qū yì ，jì rán zì zuò zì shòu ，nà yòu hé bì chàng wǎng ér dú zì bēi qī ne 。guò qù de ràng tā guò qù jiù shì le 。shī rén de rén shēng tài dù shì jiān shí de 。“wù yǐ wǎng zhī bú jiàn ，zhī lái zhě zhī kě zhuī 。shí (...)
gōng fù wén bó tuì cháo ，cháo qí mǔ ，qí mǔ fāng jì ，wén bó yuē ：“yǐ chù zhī jiā ér zhǔ yóu jì ，jù gàn jì sūn zhī nù yě 。qí yǐ chù wéi bú néng shì zhǔ hū ？”qí mǔ tàn yuē ：“lǔ qí wáng hū ？shǐ tóng zǐ bèi guān ér wèi zhī wén yē ？jū ，wú yǔ nǚ 。xī shèng wáng zhī chù mín yě ，zé jí tǔ ér chù zhī ，láo qí mín ér yòng zhī ，gù zhǎng wáng tiān xià 。fū mín láo zé sī ，sī zé shàn xīn shēng ；yì zé yín ，yín zé wàng shàn ；wàng shàn zé è xīn shēng 。wò tǔ zhī mín bú cái ，yín yě 。jí tǔ zhī mín ，mò bú xiàng yì ，láo yě 。 　　shì gù tiān zǐ dà cǎi cháo rì ，yǔ sān gōng jiǔ qīng ，zǔ shí dì dé ，rì zhōng kǎo zhèng ，yǔ bǎi guān zhī zhèng shì 。shī yǐn wéi lǚ mù xiàng ，xuān xù mín shì 。shǎo cǎi xī yuè ，yǔ dà shǐ sī zǎi jiū qián tiān xíng 。rì rù ，jiān jiǔ yù ，shǐ jié fèng zān jiāo zhī zī shèng ，ér hòu jí ān 。zhū hóu cháo xiū tiān zǐ zhī yè mìng ，zhòu kǎo qí guó guó zhí ，xī shěng qí diǎn xíng ，yè jǐng bǎi gōng ，shǐ wú tāo yín ，ér hòu jí (...)
zuò zhě zài shī zhōng jí yán wáng zǐ wáng sūn zài zhàn luàn zhōng diān pèi liú lí ，zāo shòu zhǒng zhǒng kǔ chǔ ，jì jì yǔ le shēn shēn de tóng qíng ，yòu hán xù dì guī quàn tǒng zhì zhě yīng jū ān sī wēi ，bú kě yī wèi tān tú xiǎng lè ，zhì shǐ zǐ sūn yě wú fǎ zhē gù ，kě bēi kě tàn 。quán shī cí sè gǔ zé ，qì pò hóng dà 。qián rén píng jià zhè (...)
 《yì yáng zhōu 》shì yī shǒu huái rén de zuò pǐn ，dàn biāo tí què bú míng tí huái rén ，ér piān shuō huái dì 。shī rén bìng bú zhe lì miáo xiě zhè zuò “lǜ yáng chéng guō ”de yí rén fēng wù ，ér shì yǐ lí hèn qiān duān de mián mián qíng huái ，zhuī yì dāng rì de bié qíng 。bú xiě zì jǐ de yīn qiē huái niàn ，ér xiě yuǎn rén de bié shí yīn róng ，yǐ wǎng rì yuǎn rén de qíng zhòng ，chèn chū shī rén zì jǐ qíng huái de bú kān ，zhè shì shēn yī céng de xiě fǎ 。 qián liǎng jù “xiāo niáng liǎn báo nán shèng lèi ，táo yè méi jiān yì jiào chóu ”，jí xiě dāng rì de bié lí jǐng xiàng 。suǒ wèi “xiàng jiàn shí nán bié yì nán ”，“xiāo niáng ”、“táo yè ”jun1 dài zhǐ suǒ sī ；“chóu méi ”、“lèi yǎn ”sì shì zhòng fù ，ér yòng yī gè “nán ”zì hé yī gè “yì ”zì biǎo dá chū lái ，bú dàn bú xiǎn dé lèi zhuì ，fǎn ér yǒu fǎn fù liú lián 、wú xiàn yíng huái zhī gǎn 。dāng rì de chóu méi ，dāng rì de lèi yǎn ，yǐ jí dāng rì de cǎn tòng xīn qíng ，dōu zuò chéng bié lí hòu wú qióng de sī niàn 。 hòu liǎng jù “tiān xià sān fèn míng yuè yè ，èr fèn wú lài shì yáng zhōu ”，zài zhè sī niàn yīn qiē de shí hòu ，shī rén wéi jiào yī piàn chóu chàng ，méi yǒu kě yǐ sù shuō de rén ，yú shì ，tái tóu ér jiàn yuè ，dàn cǐ yuè piān piān yòu shì dāng shí yáng zhōu zhào rén lí bié zhī yuè ，gèng jiā zhù chóu tiān hèn 。suī rán shí guāng chōng dàn le dāng rì de qī kǔ ，què gē bú duàn chán mián de sī niàn 。zhè zhǒng zhèng bú duàn 、jiě bú kāi de xīn xù ，běn yǔ míng yuè wú guān ，dàn tā céng zhào guò lí rén de lèi yǎn ，hǎo bǐ duì rén yǒu qíng ，ér lí bié hòu piān piān zhào zhe chóu rén ，yòu hǎo xiàng wú dòng yú zhōng ，zhè biàn xiǎn dé “kě zēng ”。shī rén zài shēn yè tái tóu wàng yuè de shí hòu ，yuán běn yù jiě tuō zhè yī duàn chóu sī ，què xiǎng bú dào yuè guāng yòu lái chán rén ，suǒ yǐ shuō “míng yuè wú lài ”。“wú lài ”èr zì ，yuán běn yǒu bāo hé biǎn de liǎng zhòng yì yì ，zhè lǐ yīn míng yuè nǎo rén ，yǒu bào yuàn de yì sī 。dàn hòu shì yīn wéi jīng shǎng zhè zhǒng yáng zhōu míng yuè de xīn qí xíng xiàng ，jiù lí kāi le shī rén yuán yì ，bǎ tā jié xià lái zhī zuò wéi miáo xiě yáng zhōu yè yuè de chuán shén jǐng jù lái xīn shǎng ，zhè shí de “wú lài ”èr zì yòu chéng wéi ài jí de nì chēng le 。zhè yě shì xíng xiàng yǒu shí huì dà yú zuò zhě gòu sī de yī lì 。 gǔ rén lǜ tǐ jué jù de jié wěi chù ，yǒu shí yòng yī zhǒng jiào zuò “yī bǐ dàng kāi ”de fāng fǎ ，wǎng wǎng huì chǎn shēng yī zhǒng “jì yì wú qióng ”de xiào guǒ 。zhè shǒu shī suǒ bú tóng de ，shì tā bú zài dì sì jù yòng ，ér zài dì sān jù shí jí yǐ “dàng kāi ”。shuō chóu méi ，shuō lèi yǎn ，suī rán zuò zhě yú qíng wèi jìn ，ér qí tā de shì qíng yǐ bú bì zēng tiān ，yú shì hū rán lǎn rù yī lún míng yuè ，yǐ xiě wú kě nài hé de qíng tài ，tǐ xiàn le gòu sī de xiǎn jué 。zhè liǎng jù kàn sì jiāng quán shī jié wéi liǎng duàn ，shí jì shàng zé shì yù duàn bú duàn ，tí zhōng yòng “yì ”zì ，jiāng quán shī lián guàn qǐ lái ，yī rán shì “jiǎn bú duàn ，lǐ hái luàn ”de “bié shì yī bān zī wèi ”。běn lái yuè guāng pǔ zhào ，biàn jí rén huán ，bìng bú piān chǒng yáng zhōu 。ér yáng zhōu de mèi lì ，yě bú shì jǐn zài yuè sè 。shī wéi chuán shén ，yǒu shí sì hū wéi fǎn cháng lǐ ，què néng shēn rù shì lǐ gǔ suǐ 。“sān fèn ”、“wú lài ”de qí huàn shè xiǎng ，yě yǒu tā de yuān yuán yǔ yǐng xiǎng 。《lùn yǔ 》zhōng yǒu “sān fèn tiān xià yǒu qí èr yǐ fú shì yīn qín 。”bú guò zhè shì zàn sòng zhōu wén wáng de jù zǐ ，méi yǒu bàn diǎn shī yì 。xiè líng yùn shuō ：“tiān xià cái yǒu yī shí ，cáo zǐ jiàn dú zhàn bā dòu ，wǒ dé yī dòu ，tiān xià gòng fèn yī dòu 。”ér xú níng zhè shǒu shī zhōng de “sān fèn zhī èr ”bú dàn shì shī yì de ，ér qiě shì xīn qí de 。zhè xiē shù mù zì ，dōu bú kě yǐ cháng lǐ ér lùn ，ér jù yǒu hěn qiáng de yì shù xiào guǒ ，zhì shǐ hòu shì zhī rén duì yáng zhōu de xiàng wǎng rú zuì rú chī ，“èr fèn míng yuè ”chéng wéi yáng zhōu de dài chēng 。cǐ hòu sòng rén sū shì de 《shuǐ lóng yín ·hé zhāng zhì fū yáng huā 》zhōng “chūn sè sān fèn ，èr fèn chén tǔ ，yī fèn liú shuǐ ”yě bú xùn sè 。zhì yú “yuè sè wú lài ”，hòu shì rú wáng ān shí “chūn sè nǎo rén mián bú dé ，yuè yí huā yǐng shàng lán gǎn ”zhōng de “chūn sè nǎo rén ”，jí yùn yòng le tóng yī shǒu bǐ 。 shī rén bǎ yáng zhōu míng yuè xiě dào le rù shén de dì bù ，bìng yòng “wú lài ”zhī “míng yuè ”，bǎ yáng zhōu zhuāng diǎn chū wú xiàn de fēng zī ，yǔ 《yì yáng zhōu 》de biāo tí wěn hé wú jiān ，shǐ rén xiàng wǎng yáng zhōu de měi hǎo 。zhè yě xǔ shì shī rén yǒu yì de ān pái ，zhè zhǒng dà dǎn de yì shù gòu sī suǒ chǎn shēng de xiào guǒ ，lìng rén wéi zhī jīng tàn 。 
duō me wēi yán duō yán míng ，wáng duì qīng shì xià mìng lìng 。tài zǔ miào táng zhào nán zhòng ，tài shī huáng fù zài qí zhōng ：“sù sù zhěng dùn wǒ liù jun1 ，bèi zhàn xí wǔ rèn wù zhòng 。bù fáng jǐng jiè qiē mò sōng ，jiù zhù nán fāng chéng yuán xiōng 。”　　wáng zhào yǐn shì chuán xià lìng ，gào yù chéng bó xiū fù yī lìng háng ,shì zú zuǒ yòu liè chéng duì ，gào jiè quán jun1 shēn jun1 lìng 。yán nà huái àn jí háng jun1 ，xún shì xú guó chá yǐn qíng 。zhū qí huò shǒu ān rén mín ，sān sī jiù zhí gōng zuò qín 。　　duō me wēi yán duō wěi dà ，shén shèng tiān zǐ qīn chū zhēng ，cóng róng zhèn dìng xiàng qián jìn 。bú kuài bú màn àn bīng fǎ ，xú fāng huāng zhāng luàn zhèn yíng 。wáng shī shén wēi zhèn xú fāng ，léi tíng wàn jun1 yā tóu dǐng ，xú fāng sāo dòng dà zhèn jīng 。　　zhōu wáng fèn wēi yòng wǔ lì ，rú tiān dòng nù léi shēng qǐ 。qián fēng bù duì rú měng hǔ ，hǔ nù hǒu shēng zhèn (...)
jiǎo zhì de bàn fǎ ，lù wēn shū zuò wéi fēng jiàn shí dài de tíng wèi shǐ guān ，zhī néng (...)
hǎo yīn yuán xiū dào bié lí hèn ，zhī kǒng pà liǎng xià lǐ hún qiān mèng yǐn 。wǒ luó shān yī kěn ér kuān ，nǐ táng
gōng fù wén bó tuì cháo ，cháo qí mǔ ，qí mǔ fāng jì ，wén bó yuē ：“yǐ chù zhī jiā ér zhǔ yóu jì ，jù gàn jì sūn zhī nù yě 。qí yǐ chù wéi bú néng shì zhǔ hū ？”qí mǔ tàn yuē ：“lǔ qí wáng hū ？shǐ tóng zǐ bèi guān ér wèi zhī wén yē ？jū ，wú yǔ nǚ 。xī shèng wáng zhī chù mín yě ，zé jí tǔ ér chù zhī ，láo qí mín ér yòng zhī ，gù zhǎng wáng tiān xià 。fū mín láo zé sī ，sī zé shàn xīn shēng ；yì zé yín ，yín zé wàng shàn ；wàng shàn zé è xīn shēng 。wò tǔ zhī mín bú cái ，yín yě 。jí tǔ zhī mín ，mò bú xiàng yì ，láo yě 。 　　shì gù tiān zǐ dà cǎi cháo rì ，yǔ sān gōng jiǔ qīng ，zǔ shí dì dé ，rì zhōng kǎo zhèng ，yǔ bǎi guān zhī zhèng shì 。shī yǐn wéi lǚ mù xiàng ，xuān xù mín shì 。shǎo cǎi xī yuè ，yǔ dà shǐ sī zǎi jiū qián tiān xíng 。rì rù ，jiān jiǔ yù ，shǐ jié fèng zān jiāo zhī zī shèng ，ér hòu jí ān 。zhū hóu cháo xiū tiān zǐ zhī yè mìng ，zhòu kǎo qí guó guó zhí ，xī shěng qí diǎn xíng ，yè jǐng bǎi gōng ，shǐ wú tāo yín ，ér hòu jí (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

公父文伯退朝，朝其母，其母方绩，文伯曰：“以歜之家而主犹绩，惧干季孙之怒也。其以歜为不能事主乎？”其母叹曰：“鲁其亡乎？使僮子备官而未之闻耶？居，吾语女。昔圣王之处民也，择瘠土而处之，劳其民而用之，故长王天下。夫民劳则思，思则善心生；逸则淫，淫则忘善；忘善则恶心生。沃土之民不材，淫也。瘠土之民，莫不向义，劳也。 　　是故天子大采朝日，与三公九卿，祖识地德，日中考政，与百官之政事。师尹惟旅牧相，宣序民事。少采夕月，与大史司载纠虔天刑。日入，监九御，使洁奉鐕郊之粢盛，而後即安。诸侯朝修天子之业命，昼考其国国职，夕省其典刑，夜儆百工，使无慆淫，而後即(...)
①咏怀句：谓吟诗抒怀不许重阳节老去。老重阳倒装句式，应读为重阳老。霜雪：指斑白头发。②白衣：白衣使者，江州刺史王弘派来给陶渊明送酒的使者。详见善权《奉题王性之所藏李伯时画渊明：采菊》注②。虚令节：言虚度节日，指重阳节。致疑句：谓以致怀疑菊花没有人来欣赏，只好孤芳自赏。按陶渊明赏菊饮酒，引为佳话。此联二句乃借用其意，谓几度的重阳节没有这样欢乐聚会，没有这样饮酒赏菊，实在是虚度了时光，实在对不起菊花。③野心：闲散之心。灏气：弥漫于天地之间的大气。唐柳宗元《始得西山宴游记》有“悠悠乎与灏气俱，而莫得其涯；洋洋乎与造物者游，而不知其所穷。”用此意。三秋：此处指秋季的第三个月，即农历九月。唐王勃《滕王阁诗序》有句“时维九月，序属三秋。”即用此意。④山阁：指序灯与众友宴集之吴山上楼阁。阎伯屿：唐高宗咸亨二年（公元671年）任洪州都督时，于重阳节日在滕王阁上张宴，与僚属宾朋欢聚。据考证，其时洪州都督虽姓阎，但非阎伯屿。此处将吴山阁与滕王阁并称。方君：与序灯同宴且长于诗的朋友，具体所指未详。王郎：指初唐四杰之一的大诗人王勃。见前，洪州阎都督在滕王阁上宴(...)
战哭多新鬼，愁吟独老翁。

相关赏析

①路东西:分东西两路奔流而去②横塘：古塘名，在今南京城南秦淮河南岸③乱山高下：群山高低起伏
元好问在《自题乐府引》中说：“世所传乐府多矣，如……陈去非《怀旧》云：‘忆昔午桥桥下（应作上）饮……’又云‘高咏楚辞酬午日……’如此等类，诗家谓之言外句。含咀之久，不传之妙，隐然眉睫间，惟具眼者乃能赏之。”以此词而论，吐言天拔，豪情壮志，意在言外，确如遗山所说“含咀之久，不传之妙，隐然眉睫间”。读者从对“天涯节序匆匆”的惋惜声中，从对“万事一身伤老矣”的浩叹中，从对(...)
“骓不逝兮可奈何，虞兮虞兮奈若何？”这是项羽面临绝境时的悲叹。项羽被汉军追及，撤至垓下，陷人汉军重围，以致众叛亲离，帐内只剩下他心爱的虞美人。他夜不能寐，与虞姬悄然相对，借酒浇愁。突然，四面传来阵阵楚歜，项羽愕然失色，惊呼 “汉皆得楚乎？是何楚人之多？”项羽明白自己到了穷途末日，绝望的痛苦袭击着他。王位、天下，得而复失，连自己心爱的女人和战马都保不住了。项羽关心他们的命运，不忍弃之而去。虞姬也很悲伤，眼含热泪，起而舞剑，边舞边歌，唱道：“汉兵已略地，四方楚歌声。大王意气尽，贱妾何聊生？ ”歌罢，自刎身亡，好不悲壮！(...)
自古及今，佳人才子，少得当年双美。
（作者我）傍晚投宿石壕村，有差役夜里来强征兵。老翁越墙逃走，老妇出门查看 。差役吼得是多么凶狠(...)

作者介绍

张彪 张彪（公元720年—778年）字抱虚，颍上（今河南登封一带）人。为人性高简。与孟云卿为中表，俱工古调，又善草书，好神仙长生之事，人称“张十二山人”。